No caso de transporte de cargas moi pesadas, pode ser moi conveniente asegurar a carga mediante cadeas de amarre homologadas segundo a norma EN 12195-3, en lugar de amarres de cinta homologados segundo a norma EN 12195-2. Isto é para limitar o número de amarres necesarios, xa que as cadeas de amarre proporcionan unha forza de suxeición moito maior que os amarres de cinta.
Exemplo de amarres de cadea segundo a norma EN 12195-3
Normalmente, as cadeas de amarre son do tipo de elo curto. Nos extremos hai ganchos ou aneis específicos para fixalos ao vehículo ou para conectar a carga en caso de amarre directo.
As cadeas de amarre están provistas dun dispositivo tensor. Este pode ser unha parte fixa da cadea de amarre ou un dispositivo separado que se fixa ao longo da cadea de amarre que se vai tensar. Existen diferentes tipos de sistemas tensores, como un tipo de trinquete e un tipo de hebilla xiratoria. Para cumprir coa norma EN 12195-3, é necesario que haxa dispositivos capaces de evitar o afrouxamento durante o transporte. De feito, isto comprometería a eficacia da fixación. A separación posterior á tensión tamén debe limitarse a 150 mm para evitar a posibilidade de movementos da carga coa consecuente perda de tensión debido a asentamentos ou vibracións.
Exemplo de placa segundo a norma EN 12195-3
Uso de cadeas para amarre directo
Data de publicación: 28 de abril de 2022



